Film zbiera cięgi od wielu polskich widzów, bo nasz kraj został w nim przedstawiony, jako składowisko recyklingu, to znaczy gdyby analogicznie akcja działa się w USA, to rolę Polski spełniłby Meksyk.

Warto jednak pamiętać, że to nie jest reportaż, tylko fabularna fikcja. Opowieść toczy się wartko, bez dłużyzn, Najsilniejszym atutem filmu jest gwiazdorska obsada, można się delektować. Autorzy niby próbują przemycić jakieś głębsze przesłanie, ale - według mnie - wyraźnie widać, że sami mają to gdzieś. Ich moralizowanie, to co najwyżej element kompozycji.

Film jest atrakcyjny dla pasjonatów kolejnictwa. Akcja toczy się w pociągu, a w większości w jego luksusowej części - restauracja, przedziały pierwszej klasy i sypialne. Można sobie porównać ze standardami w ówczesnej Polsce (film "Pociąg") i USA (film "Silver Streak").

Spójność fabuły nie musi być tym, co przyciąga widzów do filmu i stanowi o jego atrakcyjności. Tutaj z tą spójnością i logiką nie jest najlepiej, ale ja obejrzałem z przyjemnością i zamierzam to zrobić ponownie, aby jeszcze raz rozsmakować się grą aktorską. Dodatkowo widowisku towarzyszy piękny motyw muzyczny.