Powstał w 1939 roku z inicjatywy Reinharda Heydricha.Uważał że mężczyzna podczas
uprawiania seksu może niechcący zdradzić dużo interesujących rzeczy.Jednym z stałych
klientów salonu był włoski minister spraw zagranicznych hrabia Gakeazzo Ciano.
Zresztą sam Heydrich bywał w salonie,tylko że wtedy instalacja podsłuchowa była
wyłączona.W przeciwieństwie do filmu panienki do pracy w salonie zostały zwerbowane z
Berlińskiego półświatka przez szefa Policji Kryminalnej "Krippo" Artura Nebe.
Sam salon nie istniał długo i został zamknięty.
Film Tinto Brassa nakręcony według powieści Petera Nordena,ukazuje ten mało znany
epizod z czasów drugiej wojny światowej.